Duygularımız bize “iç alemimizle”  ilgili en net bilgiyi veren birer aracı aslında. Endişelerimiz, öfkemiz, iç sıkıntımız, gerginliklerimiz, neşemiz, vs. bize bizi anlatıyor. “Hangi olaylar karşısında neler hissediyoruz?” sorusu, kendimize soracağımız önemli bir soru. Bu soruya vereceğimiz cevaplar bizi bizle tanıştırıyor; mesela: Çocuğum eve geç gelince nasıl hissediyorum? Yaptığım bir şey çevrem tarafından onaylanmayınca/beğenilmeyince nasıl hissediyorum? …

Bugünlerde hayatımıza dair sık duyduğumuz önerilerin başında geliyor sanırım “Yavaşla” önerisi. Biz insanların müthiş bir yeteneği var, aynı anda pek çok şey düşünebiliyoruz. Daha da ötesi, bedenen bir şey yaparken, yaptığımız şeyden bağımsız olarak değişik kategorilerde düşünce geliştirebiliyoruz. Örneğin, araba kullanırken, gecemizi planlayıp, aynı anda bir kulağımız da radyoda olabiliyor. Duş alırken öğleden sonraki toplantıda …

Sizce hayatınızı kim yönetiyor? Bir gününüzü nasıl geçireceğinize kim karar veriyor? Mesela ne yiyip ne içeceğinize, insanlara nasıl davranacağınıza, uykuyla ilişkinize, olaylar karşısındaki tepkilerinizin nasıl olacağına, bedeninize nasıl bakacağınıza kim karar veriyor? Siz mi? Peki “siz” derken tam olarak neden bahsediyoruz? Sizin hür iradenizden mi? Duruma göre verdiğiniz rasyonel, sağlıklı kararlardan mı? Duygusal tercihlerinizden mi? …

Mutlu olmak için nasıl bir hayatınız olsun isterdiniz? Düzenli, sakin, güvenli ya da hızlı, tempolu, durmadan size adrenalin salgılatan? Aslında hayatlarımızı tarif etmek için kullandığımız “düzenli, sakin, sıkıcı, güzel, heyecanlı, tempolu, renkli, vs.” gibi sıfatlar tamamen bizim algımızla ve hissettiklerimizle, yaşamımızla kurduğumuz bağla ilgili. İnsanların karşısına birden Aladdin’in Cini çıksa ve “dile benden ne dilersen” …

Gündelik hayatımızda, bir gün içinde, binlerce dış uyarıcıya maruz kalıyoruz.Bu uyarıcılar, duyu organlarımız aracılığı ile beynimize ulaşıyor ve beynimiz uyarıcılardan aldığı bilgileri sistemdeki gerekli yerlere bildiriyor. Bizler bahçemizden aldığımız bir kokuyla, televizyondan duyduğumuz bir haberle, sokakta tanık olduğumuz bir olayla davranışlarımıza yön veriyoruz. Dış uyarıcılar olmasaydı kendimizi dışarıya adapte edemezdik. Bazen de dış uyarıcılar, iç …

Neye ihtiyacın olduğunu anlayabiliyor musun? İhtiyaçlarını doğru şekilde giderebiliyor musun? Hayata gözlerimizi başkalarının bakımına muhtaç biçimde açıyoruz. Bu bakıma yıllarca ihtiyaç duyuyoruz, birinin bize yedirmesine, içirmesine, bizi temizlemesine, sıcak kollarına almasına, bizim adımıza planlar yapmasına, karar vermesine, aksiyona geçmesine… Sonra yıllar içinde bu “başkaları” yavaş yavaş, kademe kademe hayatımızdan çıkıyor; önce biberonumuzu, bardağımızı kendimiz tutmayı …

Hayata bir başkasının bakımına ihtiyaç duyarak geliriz. İnsan yavrusunun öz bakımını kendi başına giderebilecek yaşa gelmesi, diğer tüm canlılara göre çok daha uzun sürer.  Bizler yavaş bir biçimde adım adım kendi bakımımızı üstlenmeyi, ihtiyaçlarımızı gidermeyi öğreniriz. İnsan psikolojisi, zihinsel süreçleri ve olaylarla başa çıkma stratejileri ise son dere karmaşıktır. 15-16 yaşındaki bir genç, gelişim açısından …

Yapılan araştırmalara göre, kentte yaşayan bir kişi, farkına varsın ya da varmasın, günde ortalama 30 bin dış uyarana maruz kalıyormuş. Reklamlar, haberler, korna ve inşaat sesleri, etraftan bizlere ulaşan müzikler, istemeden kulak misafir olduğumuz konuşmalar, kavgalar, işteki gerginlikler, sosyal medya bildirimleri; kulaklarımız, gözlerimiz, burun deliklerimiz, tenimiz aracılığıyla sistemimize, zihnimize, bedenimize kaydedilen tonlarca dış uyarıcı… Bir …